Jest to bardzo cenna roślina mająca bardzo pozytywny wpływ na zdrowie człowieka, bynajmniej nie przez spożywanie piwa. O tym, jak szyszki chmielu mogą wpłynąć na poprawę naszego zdrowia, dowiesz się z tego artykułu.
Chmiel najprawdopodobniej pochodzi z Azji. Jest rośliną pnącą, zwisającą dookoła krzewów i drzew. Pędy chmielu mogą osiągać długość kilkunastu metrów. Kwitnie od lipca do września. Jego owocem jest jasnozielona, niewielka w rozmiarach miękka, łuskowata szyszka. W miarę dojrzewania szyszka wybarwia się na żółto. W stanie dzikim chmiel występuje w wilgotnych zaroślach i lasach na terenie Europy, Syberii i w Ameryce Północnej. Można go też uprawiać w ogrodach.
Szyszki chmielu zbierać należy po całkowitym zżółknięciu. Szyszki na swojej powierzchni posiadają włoski gruczołowe, które wypełnia żółta substancja. Włoski te w trakcie suszenia wykruszają się, stanowiąc osobny surowiec leczniczy zwany lupuliną. Suszenie szyszek powinno odbywać się w zacienionym i przewiewnym miejscu. Po wysuszeniu należy odsiać pył (włoski gruczołowe), a szyszki przechowywać szczelnie zamknięte w słoju, w ciemnym miejscu.
Zawartość szyszek chmielu to około 26 składnikowy olejek eteryczny, 10 procent zawartości stanowią związki żywicowe. Jednym z najważniejszych w działaniu i właściwościach szyszek chmielowych jest 2-metylo-3butenol, pełniącym funkcję głównego związku uspokajającego. Ponadto w składzie szyszek stwierdzono obecność flawonoidów, związków purynowych, trójterpenów, garbników, choliny, wosków i trójmetyloaminy.
Działanie i właściwości lecznicze szyszek chmielu ma dość spory wachlarz możliwości. Hamując nieznacznie czynność kory mózgowej, działają uspokajająco, także w sferze popędu seksualnego. Działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych i układu moczowego. Nieznacznie obniżają ciśnienie tętnicze krwi, działając moczopędnie. Goryczki zawarte w szyszkach pobudzają produkcję soku żołądkowego, śliny i bogatego w mukopolisacharydy śluzu. Wpływa to na poprawę jakości trawienia, zwiększając także apetyt. Oprócz poprawy trawienia gorycze mają właściwości przeciwbakteryjne. Ze względu na zawartość fitoestrogenów pozytywnie wpływają na zniwelowanie niektórych objawów menopauzy.
Negatywne skutki stosowania chmielu mogą wystąpić jedynie na skutek alergii przy podaniu doustnym lub stosowaniu na skórę. Także dotykanie świeżej rośliny może wywołać reakcję alergiczną.
Zastosowanie wewnętrzne w przypadku stanów nerwowości i pobudzenia, także w stanach wyczerpania nerwowego. Wyciągi chmielowe mają zastosowanie w przypadkach bezsenności, problemów z trawieniem, niedokwasoty żołądka, wzdęciach i odbijaniu. Niektórzy z lekarzy, znający jego właściwości zalecają spożywanie chmielu, jako wspomaganie leczenia stanów rakowych żołądka, woreczka żółciowego, wątroby i płuc.
Zastosowanie zewnętrzne wyciągi chmielu stosowane są w okładach przy: stanach zapalnych skóry, trudno gojących się ranach, bólach reumatycznych i zapaleniu korzonków nerwowych. Ma także pozytywny wpływ na poprawę kondycji włosów, przy nadmiernym ich wypadaniu.
artykuł sponsorowany